الإمام الباقر عليه السلام: إنَّما تُقبَلُ النّافِلَةُ بَعدَ قَبولِ الفَريضَةِ، وإذا لَم يُؤَدِّ الرَّجُلُ الفَريضَةَ لَم يُقبَل مِنهُ النافِلَةُ، وإنَّما جُعِلَتِ النّافِلَةُ لِيَتِمَّ بِها ما افسِدَ مِنَ الفَريضَةِ.

? امام باقر عليه السلام: نافله (نماز مستحبّى) تنها در صورت قبولى فريضه (واجب) ، قبول مى‏ شود و هنگامى كه انسان، نماز واجبش را ادا نكند، نافله او قبول نمى ‏شود و نافله تنها براى اين قرار داده شده كه آنچه از فريضه تباه شده است، با آن تكميل شود.

? بحار الانوار؛ ج 87 ؛ ص 28